Voices of the Mind: Sociocultural Approach to Mediated Action

در صداهای ذهن، جیمز ورتش رویکردی به عملکرد ذهنی را ترسیم می‌کند که بر بافت فرهنگی، تاریخی و نهادی ذاتی آن تأکید می‌کند. یکی از جنبه‌های مهم این رویکرد، ابزارهای فرهنگی یا «وسایل میانجی‌گری» است که فرآیندهای اجتماعی و فردی را شکل می‌دهند. ورتش با در نظر گرفتن چگونگی ظهور این ابزارهای میانجی - به ویژه زبان - در تاریخ اجتماعی و نقشی که در سازماندهی محیط‌هایی که انسان‌ها در آن اجتماعی می‌شوند بازی می‌کنند، به بینش‌های تازه‌ای در مورد حوزه‌های اساسی عملکرد ذهنی انسان دست می‌یابد که معمولاً ناشناخته یا ناشناخته هستند. سوء تفاهم شده است.

اگر چه بحث ورتش بر اساس کار دانشمندان مختلف در علوم اجتماعی و علوم انسانی است، نوشته‌های دو نظریه‌پرداز شوروی، L. S. Vygotsky (1896-1934) و میخائیل باختین (1895-1975) از اهمیت خاصی برخوردار هستند. Voices of the Mind در بررسی و ادغام برخی از ایده‌های نظری اصلی خود و نشان دادن اینکه چگونه این ایده‌ها می‌توانند برای پرداختن به یک سری مسائل معاصر در روان‌شناسی و زمینه‌های مرتبط بسط داده شوند، زمینه جدیدی را ایجاد می‌کند.

نمونه‌ای در این زمینه تحلیل ورتش از «صدا» است که ماهیت مشارکتی تلاش او را نشان می‌دهد. اگرچه برخی موجودات زبانی انتزاعی، مانند کلمات و جملات مجزا را به عنوان مکانیزم شکل‌دهی به تفکر انسان می‌دانند، ورتش به باختین روی می‌آورد، که نیاز به تحلیل گفتار را بر حسب چگونگی «مناسب کردن» صدای دیگران به صورت عینی نشان داد. تنظیمات اجتماعی-فرهنگی این صداهای مناسب ممکن است صدای گویندگان خاص، مانند والدین فرد باشد، یا ممکن است به شکل «زبان های اجتماعی» مشخصه دسته ای از گویندگان، مانند یک جامعه قومی یا ملی باشد. بنابراین، صحبت کردن و تفکر شامل فرآیند ذاتی «بطن گفتن» از طریق صدای دیگر سخنرانان اجتماعی-فرهنگی است. صداهای ذهن تلاش می کند تا بر این پایه نظری بنا شود و قانع کننده برای پیوند اساسی بین شناخت و فرهنگ استدلال کند.

In Voices of the Mind , James Wertsch outlines an approach to mental functioning that stresses its inherent cultural, historical, and institutional context. A critical aspect of this approach is the cultural tools or ''mediational means'' that shape both social and individual processes. In considering how these mediational means--in particular, language--emerge in social history and the role they play in organizing the settings in which human beings are socialized, Wertsch achieves fresh insights into essential areas of human mental functioning that are typically unexplored or misunderstood.

Although Wertsch's discussion draws on the work of a variety of scholars in the social sciences and the humanities, the writings of two Soviet theorists, L. S. Vygotsky (1896-1934) and Mikhail Bakhtin (1895-1975), are of particular significance. Voices of the Mind breaks new ground in reviewing and integrating some of their major theoretical ideas and in demonstrating how these ideas can be extended to address a series of contemporary issues in psychology and related fields.

A case in point is Wertsch's analysis of ''voice,'' which exemplifies the collaborative nature of his effort. Although some have viewed abstract linguistic entities, such as isolated words and sentences, as the mechanism shaping human thought, Wertsch turns to Bakhtin, who demonstrated the need to analyze speech in terms of how it ''appropriates'' the voices of others in concrete sociocultural settings. These appropriated voices may be those of specific speakers, such as one's parents, or they may take the form of ''social languages'' characteristic of a category of speakers, such as an ethnic or national community. Speaking and thinking thus involve the inherent process of ''ventriloquating'' through the voices of other socioculturally situated speakers. Voices of the Mind attempts to build upon this theoretical foundation, persuasively arguing for the essential bond between cognition and culture.