Strain Engineering: Methods and Protocols

روش‌های کلاسیک برای مهندسی سویه‌های میکروبی، که برای بهبود تولید محصولات زیستی استفاده می‌شوند، دارای اشکالات جدی هستند و مشخص شده‌اند که برای کاربردهای توسعه سویه‌های پیچیده مناسب نیستند. در مهندسی سویه: روش‌ها و پروتکل‌ها، روش‌های قدرتمند مهندسی ژنتیک مبتنی بر مهندسی ژنتیک برای اصلاح منطقی انواع ارگانیسم‌های مدل ارائه شده‌اند. این روش‌ها به‌ویژه زمانی قدرتمند هستند که برای دستکاری میکروب‌هایی که ژنوم‌های توالی‌بندی‌شده و مشروح‌شده برای آن‌ها در دسترس هستند، استفاده شوند. در مجموع، این روش‌ها به طور سیستماتیک تغییرات ژنومی را به شیوه‌ای دقیق معرفی می‌کنند و اجازه می‌دهند تا سویه‌های جدیدی ایجاد شوند که تنها تغییرات ژنومی مورد نظر را حمل می‌کنند. در بخش اول، E. استراتژی‌های مهندسی سویه‌های باکتریایی مبتنی بر coli بررسی می‌شوند، در حالی که بخش دوم استراتژی‌های مهندسی میکروبی مشابهی را برای سلول‌های یوکاریوتی با استفاده از مخمر Saccharomyces cerevisiae به عنوان مدل ارائه می‌کند. بخش سوم نمونه‌هایی از سازگاری‌های تکثیری این فناوری‌های پایه برای مهندسی سیستم‌های میکروبی پروکاریوتی یا یوکاریوتی مهم صنعتی را پوشش می‌دهد. این فصل‌ها با فرمت بسیار موفق روش‌ها در زیست‌شناسی مولکولی™ نوشته شده‌اند، شامل مقدمه‌ای درباره موضوعات مربوطه، فهرستی از مواد و معرف‌های لازم، پروتکل‌های آزمایشگاهی گام به گام و به آسانی قابل تکرار، و یادداشت‌هایی در مورد عیب‌یابی و اجتناب از دام‌های شناخته شده.

معتبر و در دسترس، مهندسی سویه: روش‌ها و پروتکل‌ها به عنوان راهنمای ایده‌آلی برای دانشمندان دانشگاهی، علوم دارویی، و بیوتکنولوژی که مهندسی سویه میکروبی را انجام می دهند.

Classical methods for microbial strain engineering, used to improve the production of bioproducts, have serious drawbacks and have been found to be unsuitable for complex strain development applications. In Strain Engineering: Methods and Protocols, powerful new genetic engineering-based strain engineering methods are presented for rational modification of a variety of model organisms. These methods are particularly powerful when utilized to manipulate microbes for which sequenced and annotated genomes are available. Collectively, these methods systematically introduce genome alterations in a precise manner, allowing the creation of novel strains carrying only desired genome alterations. In the first section, E. coli-based bacterial strain engineering strategies are reviewed, while the second section presents analogous microbial engineering strategies for eukaryotic cells using the yeast Saccharomyces cerevisiae as a model. The third section covers examples of the proliferative adaptations of these base technologies to strain engineer industrially important prokaryotic or eukaryotic microbial systems. Written in the highly successful Methods in Molecular Biology™ series format, chapters contain introductions to their respective topics, lists of the necessary materials and reagents, step-by-step, readily reproducible laboratory protocols, and notes on troubleshooting and avoiding known pitfalls.

Authoritative and accessible, Strain Engineering: Methods and Protocols serves as an ideal guide to scientists in academia, pharmaceutical science, and biotechnology who perform microbial strain engineering.